بررسی پرونده عملکرد ۸ ساله رئیس‌جمهوری که امنیت، اقتصاد، هسته‌ای و معیشت مردم را به قمار سیاسی با غرب باخت
آیا وقت محاکمه‌ی معمار نابودی زیرساخت‌های کشور نرسیده است؟
روحانی از کجا آمد؟ روحانی به کجا رفت؟
حسن فریدون روحانی، شخصیتی که سال‌ها در ساختار جمهوری اسلامی فعالیت داشت، در ظاهر «شیخ دیپلمات» بود، اما با نگاهی به سابقه‌اش، بسیاری از تحلیل‌گران به این نتیجه رسیده‌اند که وی یک پروژه‌ی تمام‌عیار نفوذ نرم بوده است.
- تحصیل‌کرده‌ی انگلستان
- عضو کمیسیون‌های امنیتی حساس در دهه‌های گذشته
- رابطه نزدیک با چهره‌های مسئله‌دار امنیتی و عناصر مشکوک به نفوذ
- و در نهایت، حمایت گسترده جریان اصلاح‌طلب و براندازان نرم غرب‌گرا در انتخابات ۹۲ و ۹۶
همه و همه گواهی‌ست بر آنکه روحانی بیش از آنکه رئیس‌جمهور ملت ایران باشد، نماینده تفکری بود که به غرب اعتماد کرد، به مقاومت بی‌اعتمادی داشت و به استقلال بی‌اعتنایی.
برجام: تاج افتخار یا سند استسلام؟
در مرکز خیانت‌های دولت روحانی، برجام قرار دارد؛ توافقی که عملاً صنعت هسته‌ای ایران را در برابر وعده‌های توخالی آمریکا و اروپا گروگان گرفت.
روحانی بارها وعده داد:
«هم چرخ سانتریفیوژ بچرخد، هم چرخ زندگی مردم»
اما در عمل نه‌تنها سانتریفیوژها متوقف شد، بلکه چرخ زندگی میلیون‌ها ایرانی از کار افتاد، قیمت دلار ۸ برابر شد، و اقتصاد ایران وارد رکود تورمی بی‌سابقه‌ای شد.
با وجود مخالفت‌های آشکار رهبری، هشدار کارشناسان دلسوز، و بدعهدی‌های پیاپی آمریکا، حسن روحانی اصرار داشت برجام را پیروزی جلوه دهد—در حالی‌که هیچ‌گاه تحریم‌ها لغو نشد و آمریکا نهایتاً با وقاحت تمام، از توافق خارج شد و مکانیسم ماشه فعال گردید.
مکانیزم ماشه و سکوت مرگبار رئیس‌جمهور
در حالی که اروپا و آمریکا ایران را با استفاده از بند موسوم به Snapback تحت فشار مجدد قرار دادند و قطعنامه‌های سازمان ملل بازگشت، روحانی نه‌تنها سکوت کرد، بلکه بارها از مسیر تعامل و امید به غرب دفاع کرد.
او در جلسات هیئت دولت گفت:
«آمریکا یک موجود خطرناک نیست، ما باید با عقلانیت با آن برخورد کنیم.»
این همان لحظه‌ای بود که مردم فهمیدند نه‌تنها رئیس‌جمهور به واقعیت دشمنی آمریکا باور ندارد، بلکه عملاً هم‌راستا با پروژه خلع‌سلاح نرم دشمن حرکت می‌کند.
۸ سال مدیریت بحران‌ساز: از بنزین ۳۰۰۰ تومانی تا بحران معیشت و فقر
بخش اعظم فشار اقتصادی‌ای که امروز مردم ایران تحمل می‌کنند، ریشه در سیاست‌های غلط اقتصادی دولت حسن روحانی دارد:
- افزایش قیمت بنزین در آبان ۹۸ بدون اطلاع به نهادهای امنیتی و با نتیجه‌ای خون‌بار و تلخ
- واگذاری بی‌ضابطه بانک‌ها، پتروشیمی‌ها و صنایع مادر به نورچشمی‌ها
- کاهش ذخایر ارزی کشور در دوره‌ای که بیشترین فروش نفت در کارنامه دولت ثبت شد
- بستن دهان منتقدان با تهمت بی‌سواد، افراطی و دلواپس
- ناتوانی در کنترل بازار ارز، سکه، خودرو، مسکن و گوشت!
همه این‌ها در کنار سیاست خارجی شکست‌خورده، به یک فاجعه ملی ختم شد.
فایل صوتی ظریف و تأیید نقش مخرب روحانی
در همان فایل جنجالی سال ۱۴۰۰ که از ظریف منتشر شد، وی به صراحت از دخالت روحانی در حذف محور مقاومت و تقدم دیپلماسی غرب‌محور بر میدان یاد کرد.
این اعتراف، سندی رسمی و عمومی بر این حقیقت است که روحانی و تیمش عامدانه میدان مقاومت را تضعیف و کشور را در چنبره‌ی امید به دشمن گرفتار کردند.
حسن روحانی و خیانت به امنیت ملی
حسن روحانی نه‌تنها در برجام و اقتصاد شکست خورد، بلکه در بخش امنیت ملی نیز عملکردی خطرناک داشت:
- مذاکره پنهانی با آمریکا از سال‌ها قبل از توافق
- نزدیکی آشکار به ساختارهای نفوذی نظیر نایاک
- استفاده از مدیران دوتابعیتی در وزارت‌خانه‌های حساس
- انفعال در برابر ترور دانشمندان هسته‌ای
- سکوت در برابر تحریم فرماندهان سپاه
مطالبه محاکمه: روحانی باید پاسخ دهد
با توجه به مجموعه عملکردهای پر از خطای راهبردی، خسارت‌های گسترده به اقتصاد، امنیت، اعتماد عمومی و استقلال سیاسی کشور، امروز خواسته بسیاری از مردم و نخبگان این است:
پرونده حسن روحانی باید رسماً به دادگاه ارجاع داده شود.
این مطالبه نه از سر کینه سیاسی، بلکه از سر دلسوزی ملی است.
کسی که این همه خسارت به‌بار آورده، نمی‌تواند با یک خداحافظی تلویزیونی، مسئولیت خود را فراموش کند.
جمع‌بندی: دولتی که آمد تا امید دهد، اما کشور را به قعر بحران برد
دولت حسن روحانی، در حافظه تاریخی ملت ایران به‌عنوان دولت لبخندهای مرگبار و تدبیرهای ویرانگر ثبت خواهد شد.
او ساختار سیاست خارجی، اقتصاد و امنیت کشور را به قمار اعتماد به دشمنان واگذار کرد و امروز اگر بازخواست نشود، فردا هزاران روحانی دیگر با لبخندهای مشابه بازخواهند گشت.
