در روزهایی که آتش جنگ در منطقه شعله‌ور است و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در آستانه انتخاب‌های حساس قرار دارد، بازخوانی مسیر طی‌شده در سیاست خارجی ضروری‌تر از همیشه به‌نظر می‌رسد. در این میان، ابوالفضل ظهره‌وند – دیپلمات باسابقه و سفیر پیشین ایران در افغانستان و ایتالیا – در اظهاراتی صریح، از باخت ایران در میدان دیپلماسی در برابر دشمنان غربی سخن گفته و ساده‌لوحی جریان مذاکره‌محور را آماج نقدهای خود قرار داده است.
سقوط دیپلماسی از ابزار قدرت به عامل خنثی‌سازی قدرت
ظهره‌وند معتقد است که جمهوری اسلامی ایران، جنگ را به دیپلماسی ساده‌لوحان باخته است؛ دیپلماسی‌ای که به‌جای همراهی با اراده ملی، در خدمت القائات غربی قرار گرفته و عزت و امنیت کشور را به بهای لبخندهای توخالی غرب فروخته است. او با انتقاد شدید از تیم‌های دیپلماتیک پیشین – به‌ویژه عملکرد عراقچی و ظریف – می‌گوید: «وقتی دیپلمات تو قدرت اقناع نداره، خودش دهن باز می‌کنه، طرف مقابل می‌فهمه که از موضع ضعف اومده.»
غرب؛ بازیگری غیرقابل اعتماد، دیپلماسی بدون محاسبه
ظهره‌وند با اشاره به سکوت اروپا در برابر حملات اسرائیل به خاک ایران، نقش آمریکا و هند در حمایت اطلاعاتی از تل‌آویو، و تحرکات نظامی انگلیس در منطقه می‌گوید: «اروپا حتی حاضر نشد لفظاً حمله به ایران را محکوم کند، فقط گفت نزن، بذار اسرائیل بزنه!» این وضعیت، محصول اعتماد نابجا به غربی‌هایی است که از مذاکره فقط خرید زمان برای ضربه نهایی را می‌فهمند.
چابهار، کابل و پروژه خاورمیانه بزرگ
یکی از محورهای مهم هشدار ظهره‌وند، نقش هند در خیانت ژئوپولیتیکی به ایران است. او با اشاره به پروژه چابهار و استقرار هندی‌ها در کابل می‌گوید: «هند از اطلاعات ماهواره‌ای علیه ما استفاده کرده، حالا هم با چراغ سبز آمریکا، به کابل رفته برای تأسیس سفارت؛ یعنی آشکارا در حال بسترسازی برای ناامن‌سازی مرزهای شرقی ماست.»
در همین راستا، او از طرح گسترده ایالات متحده برای بازآرایی تروریسم در آسیای میانه و تضعیف کمربند ژئوپولیتیکی ایران، روسیه و چین پرده برمی‌دارد و تأکید می‌کند که هرگونه تأخیر در اتخاذ سیاست فعال، برابر با تسلیم است.
راه‌حل چیست؟ مسیر مقاومت و بازیگری مستقل
ظهره‌وند صراحتاً اعلام می‌کند که راه نجات، عبور از دیپلماسی وابسته و بازگشت به سیاست مستقل است: «باید سطح روابط با اروپا و هند پایین بیاد؛ ما اصلاً نیازی به سفیر در اروپا نداریم! باید تصمیم بگیریم، بفهمیم که کی هستیم، طرف مقابلمون کیه و چی می‌خوایم. این‌که فقط بگیم مذاکره، مذاکره، مذاکره، بی‌معنیه.»
او تأکید می‌کند: «اگر بخواهیم ایران را با عزت نجات دهیم، باید با مشت آهنین پاسخ دهیم؛ نه با لابی، نه با ساده‌لوحی.»
سخن آخر؛ وقت بازتعریف سیاست خارجی فرا رسیده
مسیر دیپلماسی صرفاً یک ابزار است، نه یک هدف مقدس. ابوالفضل ظهره‌وند با شجاعت، نقاب از چهره جریان غربگرا برمی‌دارد و نشان می‌دهد که وقتی دیپلماسی، بدون شناخت دشمن و بدون تکیه بر قدرت ملی دنبال شود، نه‌تنها راه‌حل نیست، بلکه خود به بخشی از مشکل تبدیل می‌شود.
اگر سیاست خارجی کشور بخواهد در آینده سهمی از امنیت، توسعه و اقتدار داشته باشد، باید از دیپلماسی ساده‌لوحانه عبور کند و به سمت دیپلماسی مبتنی بر قدرت، هوشمندی و بازیگری مستقل منطقه‌ای حرکت کند.
منبع: تحلیل‌های ابوالفضل ظهره‌وند در برنامه تحریریه
