وقتی غرب میگوید “سلاح هستهای نه”، اما خودش ۵۷۰۰ کلاهک دارد، ایران باید بین “تسلیم شدن” یا “بازدارندگی” یکی را انتخاب کند. تحلیل محمد ندیمی نشان میدهد چرا غنیسازی برای ایران حیاتی است.
چرا غنیسازی = امنیت ملی؟
۱. درس لیبی:
- ۲۰۰۳: معمر قذافی برنامه هستهای را رها کرد
- ۲۰۱۱: ناتو لیبی را بمباران کرد
- نتیجه: فروپاشی کامل دولت
۲. دوگانگی غرب:
- آمریکا: ۵۷۰۰ کلاهک هستهای
- اسرائیل: ۸۰-۴۰۰ کلاهک (غیررسمی)
- اما ایران با صفر کلاهک تحت فشار است!
۳. بازدارندگی عملی:
- ذخایر ۶۰٪ ایران = ۱۰-۱۱ بمب نظری
- اما ایران هرگز به سمت سلاح نرفته
- همین ظرفیت مانع حمله شده است
اعداد کلیدی:
- افزایش ۵۰٪ ذخایر اورانیوم ۶۰٪ در ۳ ماه
- ۴۰۸.۶ کیلوگرم اورانیوم ۶۰٪ (کافی برای ۱۰ بمب نظری)
- ۲۵ بار تأیید آژانس درباره عدم انحراف برنامه
۴ دلیل برای رد کنسرسیوم آمریکایی:
۱. تله تاریخی:
- نمونه لیبی، عراق و کره شمالی نشان میدهد غرب به تعهداتش پایبند نیست
۲. امنیت ملی:
- انتقال غنیسازی به خارج = تحویل امنیت ایران به دشمنان
۳. حق قانونی:
- ایران تنها عضو NPT است که ۲۵ بار بازرسی شده، اما باز هم تحت فشار است
۴. دروغهای غرب:
- ادعای “صلحآمیز بودن” برای متحدان (مثل عربستان)، اما “تهدید” برای ایران
سناریوهای پیشرو:
۱. ادامه غنیسازی:
- حفظ بازدارندگی
- هزینه: تحریمهای بیشتر
۲. تسلیم شدن:
- سرنوشت لیبی
- از دست دادن تمام اهرمهای مذاکره
۳. راه سوم:
- غنیسازی + دیپلماسی فعال
- تبدیل تهدید به فرصت با قدرت چانهزنی بالا
جمله پایانی:
“تاریخ ثابت کرده کشورهایی که تسلیم شدند، نابود شدند. ایران با غنیسازی نه بمب میسازد، نه تسلیم میشود – این معادله جدید امنیتی غرب را عصبانی کرده است!”