در یک حرکت حسابشده و آیندهنگر، ایران یک قدم دیگر به پیوستن به بانک توسعه نوین بریکس (NDB) نزدیک شد؛ نهادی که بیش از هر چیز، نماد همکاری جنوبجهان و اقتصادهای نوظهور است.
در جریان نشست مقامات اقتصادی سازمان همکاری شانگهای در پکن، محمدرضا فرزین، رئیسکل بانک مرکزی ایران، با دیلما روسف، رئیس بانک توسعه بریکس و رئیسجمهور سابق برزیل، دیدار و گفتوگو کرد. محور صحبتها؟ تقویت تعاملات بانکی و آمادهسازی برای حضور فعالتر ایران در خانواده اقتصادی بریکس.
ایران: قدرت نوظهور در مسیر چندجانبهگرایی
فرزین در این دیدار از ظرفیتهای اقتصادی ایران گفت—از موقعیت جغرافیایی استراتژیک تا نیروی انسانی توانمند و عملکرد اقتصادی باثبات در سالهای اخیر. او تأکید کرد که ایران نهتنها عضو هیئتمدیره صندوق بینالمللی پول است، بلکه ریاست یکی از گروههای آن را نیز بر عهده دارد. بهعبارتی، ایران فقط در را نمیزند؛ قبلاً داخل رفته و نشسته سر میز!
بریکس: روی خوش به اقتصاد ایران
در آن سوی میز، روسف هم بیپرده گفت که اقتصاد ایران را قوی و تأثیرگذار میبیند و از حضور یک بازیگر منطقهای با ظرفیتهای بالا در بانک توسعه بریکس استقبال کرد. او همچنین وعده داد که در جلسات آینده بریکس از عضویت ایران حمایت خواهد کرد. بله، گویا کارت دعوت تقریباً صادر شده!
چرا این مهم است؟
بانک توسعه نوین بریکس، که در سال ۲۰۱۴ توسط برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی راهاندازی شد، هدفی روشن دارد: تأمین مالی پروژههای زیربنایی و توسعه پایدار در کشورهای عضو. حالا که ایران در کنار کشورهایی مثل مصر، امارات و اتیوپی به جمع بریکسیها پیوسته، ورود رسمی به این بانک میتواند دسترسی به منابع مالی بینالمللی و تقویت جایگاه جهانی را سرعت ببخشد.
به زبان ساده: ایران دارد از تکقطبیگرایی عبور میکند و بهسمت یک اکوسیستم مالی متنوع، چندجانبه و نوظهور حرکت میکند.
☕ و حالا سؤال روز:
اگر بریکس قراره آینده اقتصاد جهان باشه (با سهم بیش از ۳۵٪ از تولید ناخالص داخلی جهانی)، آیا این بهترین زمان برای گرفتن جایگاه توی این قطار نیست؟